انواع رادیاتورها و انتخاب رادیاتور مناسب

انواع رادیاتورها را در حال حاضر در ایران عرضه می‌کنند. بنابراین ممکن است دچار مشکل شده باشید که کدام نوع از دیگری بهتر است یا اصلا برای خانه شما مناسب تر است؟ اگر برای شما هم این سوال پیش آمده یا در حال برنامه‌ریزی برای خرید یک رادیاتور جدید برای منزل خود هستید، حتما به ادامه مطالب توجه کنید.

یکی از قدیمی‌ترین سیستم‌های گرمایشی آپارتمان‌ها، فضای مسکونی و اداری حال حاضر رادیاتورها می‌باشند. درون رادیاتورها آبگرم تولیدشده از پکیج‌ها یا موتورخانه‌ها در گردش می‌باشد. گرمای رادیاتورها از طریق انتقال گرمای موجود در آبگرم به محیط توزیع می‌شود. پس از گرم شدن هوا، این گرما به سمت بالا حرکت می‌کند و جایگزین هوای سرد می‌شود. این انتقال حرارت پیوسته موجب افزایش دمای تدریجی هوا می‌شود.

همین عملکرد باعث می‌شود انواع رادیاتورها در منازل و بطورکلی مکان‌های با حداکثر سقف ارتفاع 3 متر مناسب باشند، چرا که گرما در ابتدا در زیر سقف جمع می‌شود. بنابراین برای فضاهای با ارتفاع سقف بیشتر از 3 متر استفاده از وسایل گرمایشی دمنده‌دار مانند هیتر، فن کویل و … مناسب می‌باشد. همچنین استفاده از رادیاتورها در مکان‌هایی که نیاز به کنترل دقیق دما و رطوبت محیط می‌باشد، مناسب نیست. چرا که رادیاتورها عمدتا توانایی تولید گرما را دارند و قابلیت تنظیم درجه حرارت و رطوبت را ندارند. البته بطور کلی رادیاتورها رطوبت نسبی محیط را کاهش می‌دهند و می‌توان با شیر ترموستات بصورت نسبی دما را کاهش داد، اما همانطور که گفته شد بصورت نسبی!

رادیاتورها به چند دسته تقسیم می‌شوند:

رادیاتورها را در انواع مختلف رادیاتورهای پنلی، فولادی، آلومینیومی و برقی تولید  می‌کنند. در ادامه به بررسی تمام این رادیاتورها و تفاوت آنها می‌پردازیم.

رادیاتور آلومینیومی

در ابتدا باید درباره روش‌های تولید، رادیاتورهای آلومینیومی صحبت کرد. چرا که در به‌طور حتم در استحکام رادیاتور و دیگر عوامل تاثیر مستقیم دارد. این نوع رادیاتورها به سه روش تمام دایکاست (ریخته‌گری تحت فشار) ، اکسترود (شکل‌دهی ورق با استفاده از قالب و بدون انجام ریخته‌گری) و اکسترود دایکاست تولید می‌شوند.

اما فرق محصول تولیدشده با این روش‌ها چیست؟

در جواب باید گفت که در روش دایکاست، هر پره به صورت یکپارچه تولید می‌شود. با به‌کارگیری روش اکسترود پره‌ها تماما با شکل‌دهی پروفیل تولید می‌شوند.در روش ترکیب اکسترود/دایکاست، قسمت وسط پره با اکسترود و پایین و بالای پره‌ها با دایکاست تولید می‌شوند.

و اما تفاوت؟ دو روش تمام دایکاست و دایکاست/اکسترود قابلیت این را دارند که پره اضافه یا کم بشود ولی در روش اکسترود امکان‌پذیر نیست. رادیاتور تولیدی با روش اکسترود دارای استحکام بیشتر است. در روش دایکاست/اکسترود بدلیل داشتن دو خط جوشکاری در پایین و بالای پره، در صورت وارد شدن نیروی بالا امکان آسیب وجود دارد.

رادیاتورهای آلومینیومی ‌بطورکلی به‌دلیل جنس آلومینیوم استفاده‌شده در آن علاوه بر داشتن استحکام بالا، بسیار سبک هستند. از دیگر ویژگی‌های این جنس مقاومت به خوردگی فوق‌العاده (زنگ‌زدگی) نسبت به رادیاتورهای فولادی است که در درازمدت در محیط‌های مرطوب مانند حمام آسیب نمی‌بیند. از دیگر مزیت‌های آن می‌توان به طول عمر بالا، مقاومت در برابر ترک‌خوردگی و خم‌شدن آن اشاره کرد.

رادیاتورهای فولادی

رادیاتورهای فولادی را جزو نسل نخست رادیاتورها محسوب می‌کنند. فرآیند تولید این محصول شامل ورقکاری (برش، پرس‌کاری و در نهایت فرم‌دهی)، جوشکاری و در آخر پوشش‌دهی با رنگ و کنترل کیفیت می‌باشد. بنابراین عمده جنس فلز مصرفی استفاده‌شده در رادیاتور از ورق فولاد است. این رادیاتورها به صورت یک بلوک غیرقابل تفکیک تولید می‌شوند، بنابراین نمی‌توان به آنها پره‌ای اضافه یا کم نمود. از این نظر رادیاتورهای آلومینیومی بهتر هستند.

پره‌های به‌کار برده‌شده در این رادیاتورها معمولا از ورق‌هایی به ضخامت 1.25 میلیمتر است. پره‌ها را با جوشکاری به‌هم متصل می‌کنند و طول آن معادل 4.5 سانتی‌متر است. از نظر ابعاد این رادیاتورها با اندازه‌های مختلف سایز (محور پایین تا بالا رادیاتور×عرض پره) 300×200 ، 500×200 و 600×200 میلیمتر تولید می‌شوند. سطح حرارتی (سطحی که گرما به محیط منتقل می‌شود) این ابعاد به ترتیب 0/18، 0/26 و 0/31  مترمربع می‌باشد.

رادیاتورهای فولادی بطورکلی دارای ایراداتی از جمله مقاومت به خوردگی پایینی دارند، اما این مشکل با یک رنگ با کیفیت الکتروستاتیکی (گرمادهی پس از رنگ‌آمیزی به راحتی قابل جبران است. از مزیت‌های آن می‌توان به توان تحمل فشار بالا و هزینه متوسط و نصب و نگهداری آسان اشاره نمود. همچنین فلز فولاد به‌کاربرده شده دارای ظرفیت حرارتی بالایی است که موجب تسریع در گرمابخشی محیط می‌شود. از معایب آن می‌توان به وزن سنگین و ایجاد دوده در پشت آن اشاره کرد.

رادیاتورهای پنلی

رادیاتورهای پنلی از جنس فولاد هستند و از زیرمجموعه رادیاتورهای فولادی و از نسل جدید این محصولات به حساب می‌آیند. پس از نظر جنس همانند هم هستند و معایب و مزیت‌های یکسانی از این حیث دارند. ولی تفاوت آنها در چیست؟

یکی از مهم‌ترین تفاوت ظرافت و زیبایی به‌کار برده شده و قیمت مناسب تر آن است. یکنواختی بیشتر در توزیع گرما ، سطح تابش یکنواخت و گسترده (در نتیجه گرمای تابشی بیشتر)، نصب یکپارچه، آب‌بندی مناسب و امکان نصب از هر دو طرف بلوک رادیاتور در محل خود از دیگر ویژگی‌های رادیاتور پنلی است.

رادیاتورهای برقی

استفاده از این وسایل گرمایشی جهت تامین گرمای دقیق و دلخواه، بدلیل بدون سروصدا بودن، اطمینان و ایمنی مناسب و بطورکلی نوع عملکرد آن باعث شده است که یکی از پرطرفدارترین  و محبوب‌ترین انتخاب‌های مصرف‌کنندگان باشد. در سیستم عملکرد این رادیاتورها بجای استفاده از آبگرم، از روغن استفاده می‌شود. المنت‌های موجود در رادیاتور موجب گرم شدن روغن و حرکت آن در پره‌ها شده و در نتیجه با گرم شدن پره‌ها موجب افزایش دمای محیط می‌شود. همچنین لازم به ذکر است روغن موجود در آن تنها ناقل گرما بوده و لازم به تعویض آن نیست.

این محصول در مقایسه با بخاری‌های برقی دارای ایمنی بیشتر ولی هزینه برق بالاتر است. بنابراین بهتر است در فضاهای کوچک و اتاق‌ها از این محصول استفاده شود. زیرا که اصولا از بخاری‌های برقی بدلیل استفاده از دودکش (به خطر افتادن ایمنی) در اتاق‌ها استفاده می‌کنند.

رادیاتورهای برقی عمدتا دارای 5 تا 15 پره و دارای توان مصرفی 900 تا 2000 واتی هستند. دارای ترموستات اتوماتیک و دو حالت گرمایی کم و زیاد هستند. در بعضی از مدل‌های آن از فن جهت تسریع انتقال گرما استفاده می‌کنند. از دیگر مزیت‌های این وسیله انتقال آسان آن بدلیل وجود چرخ در زیر آن است.